adminp

وبسایت رسمی دکتر پیمان خاوریانArticles by: adminp

عنوان: درک استفاده از ‘Too’، ‘So’، ‘Such’ و ‘Enough’ در گرامر انگلیسی مقدمه در گرامر انگلیسی، کلماتی مانند ‘too’، ‘so’، ‘such’ و ‘enough’ برای تغییر درجه یا میزان کیفیتی که این کلمات توصیف می کنند، استفاده می شوند. درک استفاده صحیح از آنها برای تسلط بر مهارت های زبان انگلیسی بسیار حیاتی است. Too کلمه ‘too’ برای نشان دادن افراط یا اضافه استفاده می شود. این کلمه معمولاً قبل از صفت ها و قیدها استفاده می شود. افراط: “The soup is too hot.” در اینجا، ‘too’ نشان می دهد که سوپ بیش از حد داغ است. اضافه: “I am going to the park, too.” در این مورد، ‘too’ به معنی ‘also’ یا ‘as well’ استفاده شده است. So ‘So’ برای نشان دادن درجه یا میزان بالایی از چیزی استفاده می شود. این کلمه قبل از صفت ها و قیدها بدون اسم استفاده می شود. مثال: “The story was so interesting that I read it in one sitting.” در اینجا، ‘so’ برای تأکید بر درجه بالای علاقه استفاده شده است. Such ‘Such’ برای نشان دادن درجه یا میزان بالایی از چیزی، مشابه ‘so’، استفاده می شود. با این حال، ‘such’ قبل از صفت هایی که با اسم می آیند، استفاده می شود. مثال: “It was such a beautiful day that we decided to have a picnic.” در اینجا، ‘such’ برای تأکید بر درجه بالای زیبایی روز استفاده شده است. Enough ‘Enough’ برای نشان دادن کفایت یا مناسب بودن استفاده می شود. این کلمه می تواند قبل از اسم ها، صفت ها و قیدها استفاده شود. قبل از اسم ها: “We have enough food for the party.” در اینجا، ‘enough’ نشان می دهد که ما مقدار کافی از غذا را داریم. پس از صفت ها / قیدها: “She runs fast enough to win the race.” در این مورد، ‘enough’ نشان می دهد که او به اندازه کافی سریع می دوید تا مسابقه را ببرد. نتیجه گیری در نتیجه، ‘too’، ‘so’، ‘such’ و ‘enough’ تغییر دهنده های مهمی در گرامر انگلیسی هستند. آنها به ما کمک می کنند تا درجات کیفیت ها و مقادیر را بیان کنیم، بنابراین عمق را به زبان ما اضافه می کنند. درک استفاده از آنها می تواند مهارت های زبان انگلیسی ما را به طرز چشمگیری افزایش دهد. به یاد داشته باشید، تمرین کلیدی است وقتی به مسلط شدن بر این مفاهیم می رسیم. سعی کنید این کلمات را در مکالمات و نوشته های روزمره خود استفاده کنید. یادگیری خوشحال Understanding the Usage of ‘Too’, ‘So’, ‘Such’, and ‘Enough’ in English Grammar Introduction In English grammar, words like ‘too’, ‘so’, ‘such’, and ‘enough’ are used to modify adjectives and adverbs, thereby changing the degree or extent of the quality that these words describe. Understanding their correct usage is crucial for mastering English language skills. Too The word ‘too’ is used to indicate excessiveness or an addition. It is generally used before adjectives and adverbs. Excessiveness: “The soup is too hot.” Here, ‘too’ indicates that the soup is excessively hot. Addition: “I am going to the park, too.” In this case, ‘too’ is used to mean ‘also’ or ‘as well’. So ‘So’ is used to indicate a high degree or extent of something. It is used before adjectives and adverbs without a noun. Example: “The story was so interesting that I read it in one sitting.” Here, ‘so’ is used to emphasize the high degree of interest. Such ‘Such’ is used to indicate a high degree or extent of something, similar to ‘so’. However, ‘such’ is used before adjectives that come with a noun. Example: “It was such a beautiful day that we decided to have a picnic.” Here, ‘such’ is used to emphasize the high degree of beauty of the day. Enough ‘Enough’ is used to indicate sufficiency or adequacy. It can be used before nouns, adjectives, and adverbs. Before Nouns: “We have enough food for the party.” Here, ‘enough’ indicates that we have a sufficient amount of food. After Adjectives/Adverbs: “She runs fast enough to win the race.” In this case, ‘enough’ indicates that she runs sufficiently fast to win. Conclusion In conclusion, ‘too’, ‘so’, ‘such’, and ‘enough’ are important modifiers in English grammar. They help us express degrees of qualities and quantities, thereby adding depth to our language. Understanding their usage can significantly improve our English language skills. Remember, practice is key when it comes to mastering these concepts. Try to use these words in your daily conversations and writings. Happy learning

گرامر و دستور زبان Too-So-Such-Enough آنقدر خیلی اندازه کافی

بیشتر بخوانید

Comparative and Superlative Forms Comparative Form The comparative form in English is used to compare two things or people. It is formed by adding “-er” to the end of the adjective or by using the word “more” before the adjective. For example: Taller: John is taller than Mary. More interesting: This book is more interesting than the other one. There are some rules to follow when forming comparatives: For one-syllable adjectives, we add “-er” to the end of the adjective (e.g., tall -> taller). For two-syllable adjectives ending in “-y”, we change the “y” to “i” and add “-er” (e.g., happy -> happier). For adjectives with two syllables or more, we use “more” before the adjective (e.g., interesting -> more interesting). Superlative Form The superlative form in English is used to compare more than two things or people. It is formed by adding “-est” to the end of the adjective or by using the word “most” before the adjective. For example: Tallest: John is the tallest in the class. Most interesting: This is the most interesting book I’ve ever read. The rules for forming superlatives are similar to those for comparatives: For one-syllable adjectives, we add “-est” to the end of the adjective (e.g., tall -> tallest). For two-syllable adjectives ending in “-y”, we change the “y” to “i” and add “-est” (e.g., happy -> happiest). For adjectives with two syllables or more, we use “most” before the adjective (e.g., interesting -> most interesting). Irregular Comparatives and Superlatives Some adjectives have irregular comparative and superlative forms. They don’t follow the regular rules and must be memorized. Here are a few examples: Good -> Better -> Best Bad -> Worse -> Worst Far -> Further/Farther -> Furthest/Farthest In conclusion, understanding the comparative and superlative forms in English grammar is essential for making comparisons. Remember the rules for forming these forms and practice using them in your daily English conversations and writing. Happy learning فرم‌های مقایسه‌ای و برتری فرم مقایسه‌ای فرم مقایسه‌ای در زبان انگلیسی برای مقایسه دو چیز یا دو نفر استفاده می‌شود. این فرم با اضافه کردن “-er” به انتهای صفت یا با استفاده از کلمه “more” قبل از صفت ساخته می‌شود. به عنوان مثال: Taller (قد بلندتر): John is taller than Mary. (جان از مری بلندتر است.) More interesting (جذاب‌تر): This book is more interesting than the other one. (این کتاب از آن یکی جذاب‌تر است.) برای ساخت فرم‌های مقایسه‌ای باید چند قاعده را رعایت کرد: برای صفت‌های تک‌هجایی، “-er” را به انتهای صفت اضافه می‌کنیم (مثلاً، tall -> taller). برای صفت‌های دو هجایی که با “-y” ختم می‌شوند، “y” را به “i” تغییر می‌دهیم و “-er” را اضافه می‌کنیم (مثلاً، happy -> happier). برای صفت‌های دو هجایی یا بیشتر، “more” را قبل از صفت استفاده می‌کنیم (مثلاً، interesting -> more interesting). فرم برتری فرم برتری در زبان انگلیسی برای مقایسه بیش از دو چیز یا دو نفر استفاده می‌شود. این فرم با اضافه کردن “-est” به انتهای صفت یا با استفاده از کلمه “most” قبل از صفت ساخته می‌شود. به عنوان مثال: Tallest (قد بلندترین): John is the tallest in the class. (جان قد بلندترین در کلاس است.) Most interesting (جذاب‌ترین): This is the most interesting book I’ve ever read. (این جذاب‌ترین کتابی است که تا به حال خوانده‌ام.) قواعد ساخت فرم‌های برتری مشابه قواعد ساخت فرم‌های مقایسه‌ای است: برای صفت‌های تک‌هجایی، “-est” را به انتهای صفت اضافه می‌کنیم (مثلاً، tall -> tallest). برای صفت‌های دو هجایی که با “-y” ختم می‌شوند، “y” را به “i” تغییر می‌دهیم و “-est” را اضافه می‌کنیم (مثلاً، happy -> happiest). برای صفت‌های دو هجایی یا بیشتر، “most” را قبل از صفت استفاده می‌کنیم (مثلاً، interesting -> most interesting). فرم‌های مقایسه‌ای و برتری غیرقاعده‌ای برخی از صفت‌ها فرم‌های مقایسه‌ای و برتری غیرقاعده‌ای دارند. آن‌ها قواعد معمول را رعایت نمی‌کنند و باید حفظ شوند. در زیر چند مثال آورده شده است: Good -> Better -> Best (خوب -> بهتر -> بهترین) Bad -> Worse -> Worst (بد -> بدتر -> بدترین) Far -> Further/Farther -> Furthest/Farthest (دور -> دورتر/بیشتر -> دورترین/بیشترین) در نهایت، درک فرم‌های مقایسه‌ای و برتری در دستور زبان انگلیسی برای انجام مقایسه‌ها ضروری است. قواعد ساخت این فرم‌ها را به خاطر بسپارید و با استفاده از آن‌ها در مکالمات و نوشتارهای روزمره انگلیسی خود تمرین کنید. موفق باشید

گرامر و دستور زبان Comparative and Superlative تفصیلی و عادی

بیشتر بخوانید

در ادامه به برخی از افعال دیگری که معمولاً بعد از آنها گراند می آید می پردازیم: Abhor (نفرت داشتن): He abhorred cheating on the test. Acknowledge (تایید کردن): She acknowledged making a mistake. Advise (پیشنهاد دادن): They advised waiting until tomorrow. Allow (اجازه دادن): She doesn’t allow smoking in the house. Anticipate (پیش بینی کردن): I anticipate having a good time on vacation. Appreciate (قدردانی کردن): I appreciate your helping me with this. Avoid (اجتناب کردن): I avoid using chemicals on my garden. Begin (شروع کردن): I began studying right after dinner. Can’t bear (نمی توانم تحمل کنم): I can’t bear waiting in long lines. Can’t help (نمی توانم کمک کنم): I can’t help worrying about it. Can’t stand (نمی توانم تحمل کنم): She can’t stand being late. Cease (متوقف کردن): The company ceased producing cars. Complete (تکمیل کردن): He completed writing his thesis. Consider (در نظر گرفتن): She considered moving to a new city. Continue (ادامه دادن): I continued working until I was done. Defend (دفاع کردن): He defended making the decision. Delay (تاخیر انداختن): We delayed leaving due to the rain. Deny (انکار کردن): She denied committing the crime. Discuss (بحث کردن): We discussed going on a trip. Dislike (نپسندیدن): I dislike eating late at night. Dread (هراس داشتن): I dread having to wake up early tomorrow. Endure (تحمل کردن): He endured living in poverty. Enjoy (لذت بردن): We enjoy hiking in the mountains. Finish (پایان دادن): Did you finish reading the newspaper? Forgive (بخشیدن): I can’t forgive his lying to me. Give up (ترک کردن): I gave up smoking years ago. Keep (ادامه دادن): She keeps interrupting me. Mention (اشاره کردن): He mentioned seeing you yesterday. Mind (اهمیت دادن): Do you mind my smoking here? Miss (دلتنگ شدن): I miss living near the beach. Recommend (توصیه کردن): They recommended reading the book. Regret (پشیمان شدن): She regretted saying that. Remember (یاد آوری کردن): I remember telling her the address yesterday. Resist (مقاومت کردن): He resisted asking for help. Risk (ریسک کردن): He risked being caught. Start (شروع کردن): He started studying harder. Stop (توقف کردن): She stopped working at 5 o’clock. Suggest (پیشنهاد کردن): They suggested staying at the hotel. Try (تلاش کردن): Sam tried opening the lock with a paperclip

گرامر و دستور زبان Gerund

بیشتر بخوانید

درک فعل بی‌قید (Infinitive) فعل بی‌قید، شکل اصلی یک فعل است. در زبان انگلیسی، اغلب با کلمه “to” آغاز می‌شود. برای مثال، “to eat” (خوردن)، “to sleep” (خوابیدن)، “to dance” (رقصیدن) همگی فعل بی‌قید هستند. با این حال، ‘to’ همیشه ضروری نیست، به خصوص وقتی فعل بی‌قید با فعل‌های کمکی مانند ‘can’، ‘may’، ‘should’ و غیره استفاده می‌شود. انواع فعل بی‌قید در زبان انگلیسی دو نوع فعل بی‌قید وجود دارد: فعل بی‌قید با ‘to’ و فعل بی‌قید بدون ‘to’. فعل بی‌قید با ‘to’: این شکل رایج‌ترین شکل فعل بی‌قید است. پس از بسیاری از افعال، صفات و اسم‌ها استفاده می‌شود. برای مثال: من تصمیم گرفتم بروم به مهمانی. او به نظر می‌رسد خوشحال است. او تصمیمی برای گرفتن دارد. فعل بی‌قید بدون ‘to’: این شکل فعل بی‌قید بدون ‘to’ است. پس از فعل‌های modal (can, could, may, might, will, would, shall, should, must) و همچنین پس از فعل‌های ‘let’، ‘make’ و ‘help’ استفاده می‌شود. برای مثال: تو باید الان بروی. بیا شام بخوریم. او به من کمک می‌کند درس را بفهمم. کاربردهای فعل بی‌قید فعل بی‌قید می‌تواند به چندین روش در جمله استفاده شود، مانند: به عنوان فاعل: فعل بی‌قید می‌تواند به عنوان فاعل یک جمله عمل کند. برای مثال: اشتباه کردن انسانی است. دانستن او، دوست داشتن او است. به عنوان مفعول: فعل بی‌قید می‌تواند به عنوان مفعول یک جمله عمل کند. برای مثال: من دوست دارم کتاب بخوانم. او تصمیم گرفت کارش را ترک کند. به عنوان صفت یا قید: فعل بی‌قید می‌تواند یک اسم را توصیف کند (مانند یک صفت) یا یک فعل را توصیف کند (مانند یک قید). برای مثال: من یک مقاله برای نوشتن امشب دارم. (صفت) او از مهمانی رفت تا آخرین قطار را بگیرد. (قید) پس از صفات: ما اغلب فعل بی‌قید را پس از صفات استفاده می‌کنیم. برای مثال: من خوشحالم کمکت کنم. او مشتاق است انگلیسی یاد بگیرد. با کلمات پرسشی: ما می‌توانیم فعل بی‌قید را با کلمات پرسشی مانند ‘what’، ‘where’، ‘who’ و غیره استفاده کنیم. برای مثال: من نمی‌دانم کجا بروم. او تعجب کرد بعد از این چه کار کند. به یاد داشته باشید، فعل بی‌قید بخش بسیار چندکاره‌ای از دستور زبان انگلیسی است و درک چگونگی استفاده صحیح از آن می‌تواند به شما کمک کند تا بازه وسیعی از ایده‌ها و معانی را بیان کنید

گرامر Infinitive مصدر با to و بدون to

بیشتر بخوانید

sent Simple Passive: The present simple passive is formed with the present tense of the verb ‘to be’ (is, am, are) + past participle. For example, “The book is read by Mary.” 2. Past Simple Passive: The past simple passive is formed with the past tense of the verb ‘to be’ (was, were) + past participle. For example, “The book was read by Mary.” 3. Future Simple Passive: The future simple passive is formed with will + be + past participle. For example, “The book will be read by Mary.” 4. Present Continuous Passive: The present continuous passive is formed with am/is/are + being + past participle. For example, “The book is being read by Mary.” 5. Past Continuous Passive: The past continuous passive is formed with was/were + being + past participle. For example, “The book was being read by Mary.” 6. Present Perfect Passive: The present perfect passive is formed with has/have + been + past participle. For example, “The book has been read by Mary.” 7. Past Perfect Passive: The past perfect passive is formed with had + been + past participle. For example, “The book had been read by Mary.” 8. Future Perfect Passive: The future perfect passive is formed with will have + been + past participle. For example, “The book will have been read by Mary.” Remember, the passive voice is used when the focus is on the action, not who or what is performing the action. It’s often used in formal or scientific texts. 1. حال ساده مجهول: حال ساده مجهول با استفاده از حال فعل “بودن” (is, am, are) + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری خوانده می‌شود.” 2. گذشته ساده مجهول: گذشته ساده مجهول با استفاده از گذشته فعل “بودن” (was, were) + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری خوانده شد.” 3. آینده ساده مجهول: آینده ساده مجهول با استفاده از will + be + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری خوانده خواهد شد.” 4. حال استمراری مجهول: حال استمراری مجهول با استفاده از am/is/are + being + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری در حال خوانده شدن است.” 5. گذشته استمراری مجهول: گذشته استمراری مجهول با استفاده از was/were + being + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری در حال خوانده شدن بود.” 6. حال کامل مجهول: حال کامل مجهول با استفاده از has/have + been + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری خوانده شده است.” 7. گذشته کامل مجهول: گذشته کامل مجهول با استفاده از had + been + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری خوانده شده بود.” 8. آینده کامل مجهول: آینده کامل مجهول با استفاده از will have + been + صفت مفعولی ساخته می‌شود. برای مثال، “کتاب توسط مری خوانده شده خواهد بود.” به یاد داشته باشید، صفت مفعولی زمانی استفاده می‌شود که تمرکز بر روی عمل است، نه اینکه چه کسی یا چه چیزی عمل را انجام می‌دهد. این زمانی است که معمولاً در متون رسمی یا علمی استفاده می‌شود

گرامر و دستور زبان Passive مجهول

بیشتر بخوانید

ماضی بعید یا Past Perfect در زبان انگلیسی برای بیان اتفاقاتی استفاده می‌شود که قبل از یک زمان خاص در گذشته رخ داده‌اند. این زمان برای نشان دادن اینکه یک اتفاق قبل از اتفاق دیگری در گذشته افتاده است، به کار می‌رود. ساختار Past Perfect به این صورت است: فاعل + had + فعل سوم (گذشته کامل) برای مثال: I had studied English before I moved to the U.S. در این جمله، من قبل از اینکه به آمریکا نقل مکان کنم، انگلیسی می‌خواندم. سوالات در زمان Past Perfect با استفاده از کلمات پرسشی WH و فعل کمکی ‘had’ ساخته می‌شوند: WH + had + فاعل + فعل سوم برای مثال: Where had you studied English before you moved to the U.S.? در این جمله، سوال این است که شما قبل از اینکه به آمریکا بروید، کجا انگلیسی می‌خواندید

گرامر Past Perfect ماضی بعید

بیشتر بخوانید

استفاده از عبارات “There is”, “There are”, “There was”, و “There were” مقدمه عبارات “There is”, “There are”, “There was”, و “There were” در زبان انگلیسی برای بیان وجود یا عدم وجود چیزی یا کسی استفاده می‌شوند. این عبارات برای بیان اینکه چیزی یا کسی در جایی وجود دارد یا ندارد، استفاده می‌شوند. “There is” و “There are” “There is” برای بیان وجود یک چیز یا فرد در جایی استفاده می‌شود. مثلا: There is a book on the table. (یک کتاب روی میز است.) “There are” برای بیان وجود چندین چیز یا فرد در جایی استفاده می‌شود. مثلا: There are many books on the shelf. (چندین کتاب روی قفسه هستند.) “There was” و “There were” “There was” برای بیان وجود یک چیز یا فرد در گذشته استفاده می‌شود. مثلا: There was a car in the garage. (یک ماشین در گاراژ بود.) “There were” برای بیان وجود چندین چیز یا فرد در گذشته استفاده می‌شود. مثلا: There were many people at the party. (چندین نفر در مهمانی بودند.) نکات مهم در زبان انگلیسی، برای ساخت جملات منفی یا سوالی با استفاده از این عبارات، از کلمه “not” برای منفی کردن و تغییر ترتیب کلمات برای ساخت سوال استفاده می‌شود. مثلا: There is not a cat in the room. (یک گربه در اتاق نیست.) Is there a cat in the room? (آیا یک گربه در اتاق است؟)

گرامر There (is,are,was,were) وجود داشتن

بیشتر بخوانید

با سلام و احترام به همه دوستان عزیز که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند. در این مقاله، می‌خواهیم درباره “Simple Future Tense” صحبت کنیم. Simple Future Tense یا زمان آینده ساده در زبان انگلیسی برای بیان اتفاقاتی استفاده می‌شود که در آینده رخ خواهند داد. برای ساخت این زمان، از فعل کمکی “will” به همراه فعل اصلی در شکل ساده (base form) استفاده می‌کنیم. ساختار: مثبت: Subject + will + base form of verb + … منفی: Subject + will not (won’t) + base form of verb + … سوالی: Will + subject + base form of verb + …? مثال: مثبت: I will study English tomorrow. (من فردا انگلیسی می‌خوانم.) منفی: He won’t go to the party. (او به مهمانی نخواهد رفت.) سوالی: Will you help me? (آیا تو به من کمک خواهی کرد?) امیدوارم این مقاله کمک کننده بوده باشد. برای یادگیری بیشتر، به سایت پیمان خاوریان مراجعه کنید. موفق باشید!

گرامر Future آینده

بیشتر بخوانید

1
2
3
4
…
6